Όταν η ψυχή σου "καίγεται" από το όνειρό σου κι εσύ την "παγώνεις" με την απραξία σου, τότε είναι που το όνειρο μετατρέπεται σε απωθημένο.
Δύσκολο πράγμα το απωθημένο! Δύσκολο γιατί δεν έχει να κάνει με πράξεις που απλά απέτυχαν. Πρόκειται για όνειρα που ποτέ δεν υποστηρίχθηκαν από καμία απολύτως δράση! Που δεν είχαν την ευκαιρία, ούτε καν να «ναυαγήσουν»!
Είναι τα "θέλω" της καρδιάς και της ψυχής που αρχειοθετήθηκαν βίαια στα βάθη της μνήμης στην κατηγορία "αδύνατα". Χωρίς καμία απολύτως προσπάθεια! Έτσι απλά... Το μυαλό, οι φόβοι κι οι ανασφάλειες, η "εξάρτησή" μας από την γνώμη των γύρω μας, μας ώθησαν να τα "βαφτίσουμε" αδύνατα και να τα "καταχωνιάσουμε" στην πιο μακρινή γωνία του μυαλού μας!
Κι όμως αυτά θρέφονται από τις ανάγκες μας και ξυπνούν. Επαναστατούν. Ανακατεύονται στην κατά τ' άλλα "ασφαλή-βολεμένη" ζωή που θεωρούμε ότι ζούμε! Μας υπενθυμίζουν ότι είναι εκεί...να τους δώσουμε μία μόνο ευκαιρία!
Κι όσο τα κρύβουμε "κάτω από το χαλί", τόσο γιγαντώνονται. Όσο δεν τολμάμε, τόσο αυτά θεριεύουν. Και γίνονται βαριά. Πολύ βαριά. Γίνονται "φορτίο", γίνονται "σταυρός", γίνονται "εμμονή"! "Τι θα γινόταν αν δοκίμαζα;" δεν θα το μάθουμε όμως ποτέ...έτσι δεν είναι;
Δεν κάθονται ήσυχα εκεί που τόσο προσεκτικά τα καταχωνιάσαμε! Αρνούνται να πιστέψουν στο "αδύνατο" γιατί αυτά ξέρουν εκεί που "κατοικούν" ότι όλα είναι δυνατά...όλα είναι μέσα μας...όλα είναι στο μυαλό μας! Όλα τα εφόδια είναι εκεί, αρκεί να βρούμε το θάρρος να πιστέψουμε σε αυτά...να πιστέψουμε σε εμάς!
Αν προσπαθούσαμε να ψάξουμε τί είναι "αδύνατο" και γιατί; Τί όριζεται ως "αδύνατο" κι από ποιον; σε ποιους παραχωρήσαμε τέτοιες "εξουσίες";
Κι όμως αν κοιτάξουμε προσεκτικά την "πραγματικότητά" μας, βιώνουμε καθημερινά "θαύματα"! Πράγματα που ήταν αδύνατα κι όμως... έγιναν πράξη, από κάποιους λίγους που δεν πτοήθηκαν! Αρνήθηκαν να βάλουν την "ταμπέλα" που τους επιβλήθηκε στα όνειρά τους! Που δεν φοβήθηκαν την αποτυχία γιατί η ψυχή τους, τους κινητοποιούσε διαρκώς. Που αποφάσισαν να μην αφήσουν τα "θέλω" τους να "παγώσουν" στα "πρέπει" και τα "δεν γίνεται" των άλλων! Που δώσανε στην δική τους γνώμη, μεγαλύτερη βαρύτητα!
Τί είναι τελικά αυτό που μας φοβίζει; Τί μας σταματά; Τί μας εμποδίζει; Τί δημιουργεί στην τελική τ' απωθημένα; Οι άλλοι ή εμείς οι ίδιοι; Και τελικά τί αξίζει; Να δοκιμάζει κανείς κι ας αποτύχει; ή η απραξία κι η μετέπειτα αβεβαιότητα;
Κάποιοι ζουν την ζωή που ονειρεύτηκαν γιατί υποστήριξαν με πράξεις τα «θέλω» τους, χωρίς φόβο, χωρίς στερεότυπα! Κάποιοι άλλοι δε ζούν καθημερινά με το ερώτημα τί θα γινόταν αν προσπαθούσαν, αν μιλούσαν, αν έπρατταν, αν δεν εγκατέλειπαν!
Είναι γνωστό ότι αν δεν πράξεις, δεν θα μάθεις! Ελεύθερος λοιπόν να ζήσω με οδηγό τις δικές μου ανάγκες ή φυλακισμένος στις δικές μου φοβίες; Η ευθύνη κι επιλογή είναι πάντα δική μας!
Αυτό που ξέρω εγώ είναι ότι :
ΟΛΑ είναι μέσα μας
κι ΟΛΑ είναι ΔΥΝΑΤΑ
