Μια καταπληκτικά, ειλικρινής απάντηση στην πλέον συνηθισμένη ερώτηση "τί κάνεις;"! Βάζω στοίχημα (ως σίγουρη επένδυση και με καμία διάθεση τζόγου), ότι οι περισσότεροι το έχετε νιώσει. Μπορεί να το νιώθετε κι αυτήν την στιγμή. Ίσως ακόμη και να έχει γίνει δεύτερη φύση σας. Βέβαια, αυτή η απάντηση σπάνια ξεστομίζεται. Τις περισσότερες φορές, την καμουφλάρουμε και την "σερβίρουμε" ως χλιαρό "μια χαρά...εσύ;" (πετάμε "το μπαλάκι", για να μάθει κι ο άλλος να ρωτάει βλακείες τέτοια ώρα).

Η συγκεκριμένη φράση περιγράφει με απόλυτη σαφήνεια​​ την αίσθηση του ανικανοποίητου​​ που μας διακατέχει! Μην ανησυχείς! Δεν πάσχεις από κάτι και προς Θεού δεν είσαι μόνος/η σου! Όλοι το παθαίνουμε ανά τακτά κι όχι τόσο τακτά διαστήματα. 

Συνήθως το βιώνουμε όταν οι μέρες είναι όλες ίδιες (η ημέρα της μαρμότας). Όταν τα Σαββατοκύριακα που περιμένουμε πώς και πώς, περνούν κάνοντας ότι δεν προλάβαμε να κάνουμε την υπόλοιπη εβδομάδα. Όταν πηγαίνουμε στην "δουλειά" μας κι όχι σε "εργασία". Όταν γυρίζουμε σ' ένα σπίτι που μόνο σπίτι μας δεν το αισθανόμαστε. Όταν βγαίνουμε με "φίλους" που είναι απλοί "γνωστοί", ή ακόμη χειρότερα ... μία από τις "υποχρεώσεις" μας! Όταν οι δικοί μας άνθρωποι...δεν είναι παρά μόνο μία συνήθεια. Μία κάλυψη της ανασφάλειάς μας. Ένα μπάλωμα στο κενό της "μοναξιάς" μας.​​ Όταν γενικά η ζωή μας είναι από μέτρια έως αδιάφορη! Φυσικά λοιπόν και δεν είμαι, δεν είσαι, δεν είμαστε καλά! Το αντίθετο, θα με προβλημάτιζε!

Πρωταγωνιστικό ρόλο στην "κατάστασή" μας εννοείται ότι παίζουν κι οι γύρω μας (εξάλλου αυτοί "ξέρουν" τα πάντα καλύτερα) κι έχουν μία τελείως διαφορετική άποψη για την ζωή μου, την ζωή σου, την ζωή μας! Δεν σε αφήνουν να ξεχάσεις ότι​​ είσαι "τυχερός"​​ αφού έχεις την δουλίτσα σου, το σπιτάκι σου, το αυτοκινητάκι σου, την γυναικούλα σου (ή τον αντρούλη σου), τα παιδάκια σου, τα φιλαράκια σου, τα λεφτουδάκια σου...κι άλλα πολλά μικρά κι υποκοριστικά.​​ Τίποτα δεν σου λείπει! ή μάλλον​​ τίποτα​​ δεν θα "έπρεπε"​​ να σου λείπει! Άρα γιατί παραπονιέσαι;​​ γιατί δεν αισθάνεσαι τυχερός;

Το μυαλό σου, η ψυχή σου, η καρδιά σου θα μπορούσαν να τους τα "σούρουν" κι από την καλή κι από την ανάποδη, αλλά εσύ δεν τ' αφήνεις, αφού σου έχουν μάθει ότι "υπάρχουν και χειρότερα". Ξέρεις...​​ αυτά τα "χειρότερα" με τα οποία μεγάλωσες και τα χρησιμοποιούσαν όλοι για να σε "παρηγορήσουν", να σε "τρομάξουν" όταν τολμούσες να σκεφτείς κάτι μεγαλύτερο...κάτι σπουδαιότερο. Αυτά τα "χειρότερα" του "διπλανού", που ως σκοπό έχουν να καταστείλουν κάθε "επανάσταση" που ετοιμάζεσαι να κάνεις, κάθε όνειρο που τολμάς να διεκδικείς και φυσικά κάθε "προοπτική" βελτίωσης, αφού πολύ βολικά ναρκώνουν εσένα και κάθε σου επιθυμία!

Πού και πού (ψευτο)επαναστατείς και σκέφτεσαι ότι...δεν μπορεί; κάποιος τρόπος υπάρχει για να απεγκλωβιστείς. Και ναι μεν υπάρχουν και "χειρότερα" αλλά υπάρχουν κι αυτά τα "καλύτερα που έρχονται" (κατ' εξακολούθηση). Για να σε πληροφορήσω λοιπόν,​​ τα καλύτερα έρχονται μόνο αν τα καλέσεις!​​ Κι εσύ όχι μόνο δεν τα προσκαλείς αλλά όταν έρχονται δεν τ' αναγνωρίζεις και τους κλείνεις και την πόρτα στην μούρη, γιατί εσύ περίμενες τα "χειρότερα"!

Το καταλαβαίνεις ότι έτσι​​ προκοπή δεν κάνουμε...! Μένεις στάσιμος, κοκαλωμένος κι αφήνεις τις μέρες να περνούν. Ούτε μπροστά πας, ούτε πίσω! Εσύ κι ο μαρμαρωμένος βασιλιάς ένα πράγμα! 

"Και τί θες να κάνω κοπελιά; Έτσι με μεγάλωσαν. Να φοβάμαι τα χειρότερα. Να πιστεύω ότι τα "καλύτερα" πάνε μόνο στους "καλύτερους" κι ότι ο "καλός, καλό δεν έχει" κι άλλα τέτοια τρελά "

ΟΚ...ξεκινάω με το πρώτο σκέλος. Κάνε μία πλήρη και λεπτομερή καταγραφή της ζωής σου, όπως την βιώνεις τώρα. Όχι, όπως γουστάρεις να την παρουσιάσεις για να αυτονταντευτείς! Όπως είναι! Ρεαλιστικά κι αντικειμενικά. Τί σε χαλάει βρε άνθρωπε; Τί δεν σου ταιριάζει; Τί το κρατάς; Για γούρι; Αφού δεν σε εκφράζει...άστο να πάει στο καλό!

Ναι! Έτσι σε μεγάλωσαν. Μεγάλωσες όμως.​​ Καιρός δεν είναι να απογαλακτιστείς και να αναλάβεις εσύ την διαπαιδαγώγησή σου;​​ Πάρ' το απάνω σου επιτέλους και φέρ' το εις πέρας! Σταμάτα να ρίχνεις το "ανάθεμα" στους προηγούμενους και προχώρα! Αυτά ήξεραν κι αυτοί, αυτά εφάρμοζαν. Εσύ τί κάνεις;

Μην βαυκαλίζεσαι! Δεν φοβάσαι τα "χειρότερα", αυτά τα έχεις μάθει, τα περιμένεις κι έχεις προετοιμαστεί.​​ Φοβάσαι μην "παραστρατήσουν" τα "καλύτερα" κι έρθουν εκεί που δεν τα περιμένεις!​​ Και να σε δω τότε πώς θα το διαχειριστείς...

Όσο για το τελευταίο σκέλος...συνέχισε να θεωρείς ότι "δουλεύεις" κι όχι ότι "εργάζεσαι". Συνέχισε να "εκμεταλλεύεσαι" τις ευκαιρίες (κοινώς να κάνεις αρπαχτές) κι όχι να τις "αξιοποιείς" για να έχουν χρονική διάρκεια. Συνέχισε να μπερδεύεις έννοιες και σημασίες ... κι​​ αν δεις​​ προκοπή, γράψε μου!​​ Κι όταν λέω προκοπή δεν εννοώ μόνο τα "φράγκα", γερολαδά! 

Άλλαξε λίγο την "συνταγή".​​ Master​​ Chef​​ δεν βλέπεις;​​ Κάντην της αρεσκείας σου. "Αποδόμησέ" την, εμπλούτισέ την και γιατί όχι; εξέλιξέ την!​​ Αφού βλέπεις ότι η "παραδοσιακή" που ακολουθείς δεν σου "βγαίνει" και σε "καίει".​​ Όσο την συνεχίζεις και καλά δεν θα είσαι και τίποτα δεν θα έχεις!

Τί κι αν δεν πάσχεις από κάποια ψυχική ασθένεια; Αυτό δεν σημαίνει ότι είσαι ψυχικά υγιής και σίγουρα δεν σε διασφαλίζει ότι δεν θα "νοσήσεις" εσύ, η ψυχή σου κι η καρδιά σου!

Δικαίωμα στην Υγεία (σωματική και ψυχική) έχουμε όλοι! Το λέει κι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Τί λες; Θα το αξιοποιήσεις αυτό το δικαίωμα ή θα πάει κι αυτό "υπέρ πίστεως και πατρίδος" όπως κι η ίδια σου η ζωή !